Tuinverhalen: Welkom bij ons
April 2025 – Tekst en foto door Michele Hutchison, tuin 147
Wie zijn de nieuwe tuinders op ons tuinpark? Deze keer spreken we met Elaine Michon van tuin 115.
Je komt tuinieren samen met je twee zussen. Kun je ons iets over jullie vertellen?
“Laure, Sarah en ik zijn in Frankrijk opgegroeid en tweetalig opgevoed door onze Nederlandse moeder. Inmiddels wonen we meer dan twintig jaar in Amsterdam. Mijn zussen hebben heel lieve kinderen die straks ook in de tuin zullen helpen en ongetwijfeld zullen spelen op het park. Daar kijken zij en wij enorm naar uit! We zijn gek op de stad, en ik op Amsterdam Noord. Sinds 2016 heb ik een eigen agentschap voor kinderboekenmakers en -uitgevers. Ik zet me onder andere in om de boeken in het buitenland vertaald te krijgen. Naast mijn werk ben ik actief als vrijwilliger in mijn bewonerscommissie. Onze mooie wijk wordt met sloop bedreigd en samen met de buren zorg ik ervoor dat de veranderingen niet alleen ten goede komen aan de corporatie, maar ook aan ons als bewoners van de huizen. Ik zet me ook in voor andere huurders – in de stad via het HNA (Huurders Netwerk Amsterdam), en in het land via Woonopstand. Genoeg te doen dus, en ik ben blij om nu in de tuin te kunnen werken tussen al mijn activiteiten door. Dat geeft me de rust die ik wel eens mis, op een plek waar ik wat minder bereikbaar ben dan thuis.”
Hoe gaan jullie het tuinwerk praktisch verdelen?
“We zijn graag samen, dus we hebben niet per se een vast rooster om in de tuin te gaan werken. Ik woon het dichtst bij het tuinpark, dus zal er waarschijnlijk vaker zijn. Nu is dat ongeveer eens per week. We tuinieren en klussen alle drie graag, dus daar zal ook geen vaste verdeling in gelden. Beslissingen over nieuwe planten en grotere klussen overleggen we met elkaar, al het andere gaat organisch.”
Het tuinhuis is in redelijke staat, geloof ik, maar wat zijn jullie plannen voor de tuin? Is er veel te doen?
“Voor nu kijken we het een beetje aan. We hebben de tuin eind september overgenomen en veel was al uitgebloeid en uitgegroeid. Een aantal bomen hebben we wat gesnoeid, een groot deel van het onkruid verwijderd, en we wachten nu met veel ongeduld de lente af om te zien wat er allemaal groeit en bloeit. Het voelt als één grote verrassing! Het tuinhuis is inderdaad in redelijk goede staat. Ook daar kijken we het de komende maanden aan, hoe het reageert op regen, vocht en zonnige dagen. De schuur moeten we gaan opknappen, die is er wat slechter aan toe. Ook de kas kan wat onderhoud gebruiken, dat pakken we stap voor stap aan. De tuin gaan we voornamelijk gebruiken om te ontspannen. Er komt een kleine moestuin voor de kinderen, en verder zijn we blij met de fruitbomen die er staan. Ik kijk erg uit naar het planten en onderhouden van mooie bloemen – daar geniet ik ontzettend van.”
Hoe heb je leren tuinieren?
“Tuinieren heb ik thuis geleerd, in de Elzas. We zijn opgegroeid in een huis waar een grote tuin bij hoorde, en we aten veel groenten en fruit uit de tuin. We weten dus nog heel goed hoeveel werk dat is, en dat je pas van een goed boek in de zon kunt genieten als je vooraf flink wat uren hebt gewerkt! Van huis uit hebben we altijd ecologisch getuinierd. Dat willen we natuurlijk ook in onze tuin gaan doen, zodat het er niet alleen voor ons goed toeven is